Ik zie het nu als een prachtige gebeurtenis, maar toen ik er middenin zat, voelde het als heel angstig. Zo angstig dat ik bijna dacht: ik word gek. Zo erg moest het voor mij dus worden om uiteindelijk los te kunnen breken uit oude patronen of programmeringen. Programmeringen van buitenaf maar ook van binnenuit. Zo kon ik het later voelen. Programmeringen of verhalen die ik zelf was gaan maken en volgen om verklaringen te vinden voor overweldigende gevoelens in mij. Om die maar niet te hoeven voelen, en vooral om mijn eigen verantwoordelijkheid hierin niet te hoeven aankijken en dragen.
En toen.. op het meest angstige moment hoorde ik iets klikken in mijn zak, twee steentjes, die ik had opgeraapt tijdens mijn wandeling. Intuïtief pakte ik ze en klikte ze tegen elkaar.. en daar kwamen de woorden: ik ben de dirigent van dit orkest, ik volg alleen nog mezelf. En ineens voelde ik een rust over me heen komen, een diepe zucht.. hè, hè.. ja. Ik volg alleen nog mezelf. Als deze wijsheid naar me toe komt, dan kan ik daar op vertrouwen. Er brak een tijd aan waarin ik mezelf ondersteboven keerde. En dat klinkt naar, maar het was eigenlijk heel fijn. Ik stelde alles ter discussie, voerde hele gesprekken met mezelf die ik opnam met mijn dictafoon. En met dat ik dat deed, voelde ik me met de dag meer mezelf, en voelde ik met de dag meer vertrouwen en minder angst. Wat was het fijn om eerlijk te zijn naar mezelf. Het voelde als een grondige schoonmaakbeurt. Ik ben de vriendinnen en mijn man, die er toen voor me waren, dankbaar. Ik deed het zelf, maar om te voelen dat zij er waren. Dat samen, was fantastisch.
Sindsdien kan ik voelen, waar wil ik mijn aandacht heen sturen, wat volg ik? De trekkracht van het negatieve, de trigger is groot. Maar nu kan ik telkens de aandacht terughalen, voelen wat het in mij triggert, daar naar kijken, het doorvoelen in mijn lichaam. Mijn lichaam is hierin leidend, zij is zo trouw en wijs.
In een wereld waar alles lijkt te draaien om volgen of leiden en waarin het hoofd leidend is en vooral gevoed wordt, is het een uitdaging om bij jezelf te komen en te blijven en te vertrouwen op je lichaam. Ik geloof in samen, echt samen, vanuit samen met jezelf, dan ontstaat er een heel andere wereld.
